
Wydawnictwo, które podejmie się tej historii — nie tylko stanie się jej częścią, ale również skorzysta na jej ogromnym, wielopoziomowym potencjale.
Jeszcze zanim książka została napisana, 3 z 5 wydawnictw wyraziły zainteresowanie jej wydaniem — wyłącznie na podstawie wstępnego streszczenia.
Zainspirowana tak dużym odzewem, autorka podjęła odważną decyzję: wyda książkę samodzielnie, wybierając model self-publishingu w ramach platformy Empik Selfpublishing (100% praw autorskich należy do autorki).
Empik, po własnej selekcji, błyskawicznie wprowadził książkę do sprzedaży. Efekt? Już w pierwszym miesiącu powieść wskoczyła na 3. miejsce listy bestsellerów, co potwierdziło jej natychmiastowy potencjał komercyjny.

Z myślą o szybkim dotarciu do szerokiego grona czytelników, autorka ustaliła cenę na poziomie 39 zł. Empik samodzielnie podniósł ją do 44 zł – co można odczytać jako jasny sygnał: widzieli w tej książce żyłę złota.
Niecały tydzień po premierze, Empik zaproponował autorce dwuletnią umowę wydawniczą i rozszerzoną dystrybucję do salonów stacjonarnych. Autorka świadomie odrzuciła tę propozycję.
Bo ta książka zasługuje na więcej — na renomowane wydawnictwo, ogólnopolską kampanię i międzynarodowe zasięgi.
Z inicjatywą współpracy jako pierwsza wystąpiła Audioteka, zgłaszając chęć udostępnienia powieści w formie audiobooka. Zainteresowanie było natychmiastowe — chwilę po premierze książki.
Negocjacje zakończyły się dostosowaniem warunków umowy do oczekiwań autorki, co nie tylko potwierdza rynkowy potencjał tytułu, ale również pokazuje, że „Sznur potrójny” to projekt, z którym liczą się najwięksi gracze na rynku.
‘Sznur potrójny’ porusza tak głęboko, że przebił szklany sufit gatunku.
Jedna z profesjonalnych recenzentek wygrała konkurs „Twoja recenzja ma znaczenie”, zgłaszając do niego recenzję książki Sznur potrójny.
Jury w swoim uzasadnieniu napisało coś, co mówi o Sznurze potrójnym więcej niż jakiekolwiek hasło marketingowe: „Nikt nigdy nie zareklamował erotyku w tak poruszający sposób.”
Książka w rekordowo krótkim czasie zebrała ponad 100 pozytywnych recenzji, w tym wiele od profesjonalnych recenzentów, co stanowi najlepszy dowód jej jakości, literackiej siły i zdolności do angażowania czytelników. Jednocześnie pojawiły się również negatywne opinie, w tym ze strony osób związanych z grupą, której dotyczy historia (Świadków Jehowy), co dodatkowo zwiększa jej rozgłos i siłę marketingową – kontrowersje potrafią napędzać sprzedaż i zainteresowanie książką. Wszystkie recenzje i opinie można przeczytać na stronie:
„Sznur potrójny” jest dostępny w trzech formatach: drukowanym, elektronicznym (ebook) oraz jako audiobook. Wszystkie wersje zostały przygotowane samodzielnie przez autorkę – od koncepcji po finalną realizację.
Dobra książka potrafi przyciągnąć uwagę, trafić na listy bestsellerów, zachwycić okładką, tytułem czy sprytną kampanią. Ale prawdziwie wielka książka — zostaje z czytelnikiem na zawsze. Budzi. Wstrząsa. Otwiera oczy.
„Sznur potrójny” to nie chwilowy zachwyt. To historia, która prowokuje, porusza, wywołuje debatę i ma siłę realnie zmieniać życie.
To opowieść warstwowa, odważna i głęboko emocjonalna — a przez swoją tematykę i konstrukcję, gotowa nie tylko na literacki sukces, ale też na ekranizację o międzynarodowym zasięgu.
Czy miłość potrafi ocalić… gdy rodzi się w cieniu fanatyzmu, przemocy i traumy?
Sznur potrójny to emocjonalny nokaut – z każdą stroną zaciska się na gardle czytelnika coraz mocniej, aż do finału, który miażdży serce i podważa wszystko, co wydawało się pewne.
Mia – charyzmatyczna, skomplikowana, rozdarta między przeszłością a przyszłością. Mateo – wrażliwy, naiwny chłopak wychowany w hermetycznej społeczności religijnej, gdzie każde odstępstwo karane jest wykluczeniem i wiecznym milczeniem.
Spotykają się w świecie luksusu i zakazanych pragnień – ona organizuje charytatywny bal na jachcie w Dubaju, on pracuje jako budowlaniec przy jej willi. To, co zaczyna się jak niewinna fascynacja, szybko zamienia się w psychologiczny rollercoaster, w którym każda decyzja ma swoją cenę, a każda namiętność niesie śmiertelne konsekwencje.
Z każdym rozdziałem relacja Mii i Mateo wchodzi na coraz bardziej niebezpieczne terytorium. Na powierzchnię wypływają głęboko skrywane tajemnice: morderstwo, emocjonalna i fizyczna przemoc, religijny ostracyzm, nieplanowana ciąża i bezlitosna manipulacja ze strony matki chłopaka – fanatycznej, lodowatej postaci, której cień kładzie się na całej opowieści.
Seks staje się tu czymś znacznie więcej niż spełnieniem – to pole walki, sposób przetrwania, akt buntu i wołanie o wolność.
To nie kolejna historia o trudnej miłości.
Finałowa scena na urwisku to jedno z najbardziej wstrząsających zakończeń – z twistem, który zreinterpretuje cały tytuł i zmusi czytelnika do powrotu na pierwszą stronę.
Tytuł: Sznur potrójny
Autor: Wioleta Przystarz
Gatunek: Erotyczny thriller psychologiczny z elementami dramatu i komedii
Objętość: 250 stron
Język: polski
Status: Wydana, dostępna na zamówienie:
Autorka umieściła w książce specjalnie napisaną piosenkę, dedykowaną Dawidowi Podsiadło, którego zna osobiście.
Jako autorka ma na koncie nie tylko sukcesy literackie, lecz także silną obecność w przestrzeni medialnej. Liczne zaproszenia i propozycje dowodzą, że jej historia ma potencjał, by zaistnieć znacznie szerzej niż tylko na kartach książki.
Autorka oficjalnie znalazła się w gronie uczestników jednego z najgłośniejszych reality show w ramówce TVN – programu, który bije rekordy oglądalności i staje się medialnym fenomenem. Tym razem nie ma mowy o przypadku czy niepewności: jej obecność na ekranie jest faktem, a to oznacza, że jej książka Sznur potrójny już wkrótce trafi do milionowej publiczności.
Producenci programu wskazują ją jako jedną z faworytek – historia autorki związana z przynależnością do destrukcyjnej wspólnoty religijnej oraz silna misja, z jaką pojawia się w telewizji, czynią z niej postać wyjątkową i zapadającą w pamięć. Jej udział nie tylko wzmocni przekaz książki, ale zapewni jej ogromny zasięg promocyjny – naturalną kampanię reklamową, o której inne tytuły mogą jedynie marzyć.
Już teraz łatwo przewidzieć medialne nagłówki po emisji odcinków: „Autorka bestselleru ujawnia swoją historię w najgłośniejszym programie TVN”. Każdy odcinek będzie multiplikował zainteresowanie jej osobą i powieścią, a czytelnicy – widzowie programu – sięgną po książkę nie z obowiązku, ale z ciekawości i emocji, które wzbudzi na ekranie.
Dla wydawnictwa oznacza to wyjątkową sytuację: tytuł otrzymuje bezprecedensowe wsparcie promocyjne w telewizji i mediach mainstreamowych. Inwestycja w książkę autorki to nie tylko postawienie na mocną historię – to decyzja o wejściu w projekt, który już teraz ma gwarancję ogólnopolskiej rozpoznawalności i potencjał sprzedażowy liczony w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy.
Emisja programu: marzec 2026.
Autorka dotarła aż do finału, w którym powiedziała: "Przyszłam do tego programu w konkretnym celu. Chciałam, żeby Polska usłyszała o mojej powieści. Książce, która może uratować czyjeś życie. Osiągnęłam swój cel. Dziękuję".
Jedna z popularnych dziennikarek — znana z wywiadów z takimi gwiazdami jak Anna Mucha, Maryla Rodowicz, Andrzej Piaseczny, Edyta Herbuś czy Wiktor Zborowski — dostrzegła autorkę w mediach społecznościowych i zaproponowała rozmowę o jej historii oraz książce „Sznur potrójny”. Autorka obecnie oczekuje na przesłanie pytań.
Nazwisko autorki regularnie pojawia się w specjalistycznym czasopiśmie „Harmonia”, gdzie publikuje profesjonalne artykuły o tematyce psychologicznej.
Autorka jest certyfikowaną trenerką budowania pewności siebie oraz inteligencji emocjonalnej. Napisała kilka poradników psychologicznych, które od 2021 roku cieszą się dużą popularnością i do dziś otrzymały wyłącznie pozytywne recenzje.
Autorka jest regularnie zapraszana jako prelegentka na prestiżowe konferencje motywacyjne i biznesowe, gdzie dzieli się swoją historią oraz wiedzą z zakresu psychologii, rozwoju osobistego oraz marketingu.
Autorka została zaproszona do udziału w najnowszym teledysku artystki Patty, której przebój „Zabiłeś tę miłość” zdobył ponad 62 miliony wyświetleń na YouTube.
Autorka otrzymuje zaproszenia do wywiadów na czołowych kanałach poświęconych tematyce Świadków Jehowy. Jednym z nich jest popularny kanał „Światusy”, prowadzony przez Sarę i Edwina.
Autorka otrzymuje zaproszenia do udziału w programach rozrywkowych, takich jak „Damy i wieśniaczki”, „Idź na całość” oraz w serialach telewizyjnych, m.in. „Gliniarze”. Świadomie jednak odmawia, ponieważ konsekwentnie buduje swoją markę w sposób profesjonalny, koncentrując się wyłącznie na promocji książki i przekazie, który za nią stoi.
Autorkę obserwuje łącznie ponad 360 tysięcy osób, a jej filmy każdego miesiąca docierają do milionów odbiorców.
„Sznur potrójny” to opowieść o zakazanej miłości.
Inspiracją stała się historia mojej przyjaciółki Oli, która — pod presją organizacji Świadków Jehowy — została zmuszona do porzucenia swojej miłości. Kazano jej „znaleźć lepszego partnera”, co w ich rozumieniu oznacza wyłącznie: ochrzczonego Świadka Jehowy. Nie liczy się charakter, wartości ani uczucia — liczy się jedynie przynależność religijna. Historia Oli nie jest wyjątkiem. Podobnych doświadczeń doznały tysiące członków tej wspólnoty.
Jednym z kluczowych wątków książki jest historia głównego bohatera, który pomimo szczerej skruchy zostaje wykluczony ze społeczności Świadków Jehowy i odrzucony przez własną matkę, również należącą do tej wspólnoty. Odrzucenie to prowadzi do głębokiego emocjonalnego rozdarcia. Bohater staje w obliczu utraty wszystkiego — i nie widzi innego wyjścia niż odebrać sobie życie.
Ten fragment powieści inspirowany jest prawdziwą tragedią — historiami bliskich mi osób, które albo próbowały odebrać sobie życie (na szczęście nieskutecznie), albo nie uniosły ciężaru życia po wykluczeniu ze wspólnoty i popełniły samobójstwo.
To wątek o ogromnym ładunku emocjonalnym i społecznym. Pokazuje realne konsekwencje religijnego ostracyzmu i czyni z książki coś więcej niż fikcję — staje się ona głosem w ważnej sprawie.
Wszystkie wydarzenia religijne opisane w książce — we wszystkich czterech tomach — zostały oparte na prawdziwych historiach osób, należących do organizacji Świadków Jehowy.
Masowe „wybudzenia” Świadków Jehowy.
Przez całe swoje 37-letnie życie nie widziałam takiego exodusu, jak teraz. Świadkowie Jehowy odchodzą z organizacji w liczbach, jakich wcześniej nie notowano. Oficjalnie to 8 milionów osób na całym świecie. Jeśli moja książka trafi choćby do promila z nich — może pomóc tysiącom.
„Sznur potrójny” dopiero zaczyna swoją drogę. Dotarła do garstki osób, a już otrzymuję dziesiątki wiadomości z podziękowaniami. Ludzie piszą, że dzięki moim słowom, dzięki mojej odwadze, przestali się ukrywać, przestali się bać.
Mówią: „Po raz pierwszy od lat czuję, że mogę być wolna. Że mogę być sobą”.
Ta książka nie jest tylko powieścią. To początek większego ruchu. To głos dla tych, którzy przez całe życie byli uciszani.
„Sznur potrójny” wzbudza skrajne emocje.
Z jednej strony — głęboką miłość i wdzięczność ze strony czytelników szukających nieoczywistych, pełnych emocji historii. Z drugiej — gwałtowną krytykę ze strony Świadków Jehowy, czyli społeczności, z której wywodzi się główny bohater… i sama autorka.
Autorka wciąż formalnie należy do tej organizacji — nie została wykluczona. Dlatego jej spojrzenie ma unikalną wartość: to głos z wewnątrz.
Obnaża mechanizmy kontroli, manipulacji, tłumienia indywidualności. Pokazuje skutki psychiczne i emocjonalne życia w strukturze, która na zewnątrz wygląda łagodnie, a od środka bywa brutalna i bezlitosna.
Ta szczerość ma swoją cenę. Autorka otrzymuje wiadomości z groźbami, wulgarnymi obelgami i naciskami, by usunęła książkę z obiegu. Padają słowa, że „zdechnie w Armagedonie”, że zdradziła Boga. Ci, którzy na co dzień głoszą miłość i pokój — gdy chodzi o obronę ich organizacji — potrafią zamienić się w bezwzględnych agresorów.
To właśnie dlatego ta książka rezonuje tak silnie. Bo mówi o tym, o czym inni boją się mówić. Bo jest prawdą. Bez filtra.
Autorka przez całe życie należała do organizacji Świadków Jehowy.
Była aktywnym i zaangażowanym członkiem, co pozwoliło jej zdobyć dogłębną wiedzę o ich języku, rytuałach oraz mechanizmach funkcjonowania.
W mediach często pojawia się stereotypowy lub przerysowany obraz Świadków Jehowy. „Sznur potrójny” przedstawia tę społeczność taką, jaka jest naprawdę — od środka. Dzięki temu historia staje się nie tylko poruszająca, ale również bezcenna pod względem kulturowym i edukacyjnym.
Ta opowieść może być pierwszym tak wiernym, szczerym i nielukrowanym literackim portretem tej zamkniętej wspólnoty — nie jako reportaż, lecz jako przejmująca powieść fabularna o dużym ładunku emocjonalnym i potencjale na ekranizację.
Autorka od początku tworzyła książkę z myślą o międzynarodowej ekranizacji.
Jeśli adaptacja miałaby większy potencjał jako serial, jest gotowa przygotować dodatkowe sceny, wątki i rozwinięcia, które umożliwią dopasowanie historii do formatu serialowego. Ma już pomysły na rozbudowanie fabuły tak, aby utrzymać napięcie i emocje w kolejnych odcinkach, nie tracąc przy tym spójności oryginału.
Autorka chce aktywnie uczestniczyć w procesie ekranizacji.
Świadomie nie określiła narodowości ani miejsca zamieszkania głównych bohaterów — historia została napisana tak, by mogła być łatwo zaadaptowana w dowolnym kraju.
Akcja pierwszego tomu toczy się głównie w Dubaju, drugiego w Mediolanie, a trzeciego na Bali (lokalizacja czwartego tomu nie jest jeszcze określona).
Bohaterowie nie są jednak związani kulturowo z tymi miejscami, co daje swobodę w doborze obsady i ułatwia międzynarodową ekranizację.
Tytuł oraz podtytuły nie są przypadkowe. Budują więź z książką, zanim jeszcze czytelnik sięgnie po opis.
To nie tylko słowa — to hasła głęboko zakorzenione w strukturach organizacji Świadków Jehowy, które determinują życie milionów ludzi.
Ich obecność w książce jest celowym zabiegiem.
Autorka przemyca je jako kody — dla wtajemniczonych mają ogromny ciężar emocjonalny i symboliczny. Dla pozostałych — są intrygującymi, magnetycznymi frazami, które budzą ciekawość i prowokują do odkrycia ich prawdziwego znaczenia.
„Sznur potrójny” to symbol zrozumiały jedynie dla osób wychowanych w strukturach Świadków Jehowy.
Pochodzi z wersetu: „Sznura potrójnego nie da się szybko przerwać” (Kaznodziei 4:12).
W kontekście małżeństwa oznacza to związek, w którym mąż i żona są jak dwie nici oplatające trzecią – Boga. Ich siłą i gwarancją trwałości relacji ma być właśnie ta trzecia nić.
Ale w doktrynie Świadków Jehowy Bóg jest nierozerwalnie utożsamiany z ich organizacją. To znaczy, że „sznur potrójny” istnieje tylko wtedy, gdy oboje małżonkowie należą do ich religii. Jeśli jedno z nich się wyłamuje – cały układ zostaje uznany za bezwartościowy i nieważny.
W książce ten symbol zostaje odwrócony. Zyskuje zupełnie nowe znaczenie. Nie pokazuje więzi – lecz zniewolenie.
„Przebudźcie się!” to nazwa jednego z najpopularniejszych czasopism wydawanych przez Świadków Jehowy. Oficjalnie jego celem jest „pomaganie ludziom w przebudzeniu duchowym” i zachęcanie ich do porzucenia tzw. religii fałszywej — czyli każdej innej niż ich własna. W doktrynie organizacji każdy, kto nie jest Świadkiem Jehowy, zginie w nadchodzącej wojnie bożej zwanej Armagedonem.
W książce tytuł ten zyskuje przewrotne znaczenie i jest skierowany… do samych Świadków. To apel do tych, którzy wciąż trwają w systemie pełnym manipulacji, kłamstwa i kontroli. To krzyk prawdy — wezwanie do przebudzenia z religijnego transu.
Kulminacyjna scena drugiego tomu jest symbolem tego przebudzenia. Gdy główny bohater Mateo walczy o życie po tragicznym wypadku, jego matka i narzeczona — wierne zasadom organizacji — odmawiają zgody na jego transfuzję krwi. Świadomie zgadzają się na to, żeby na ich oczach umarł. Wtedy siostra Mateo, Olivia, wstrząśnięta ich decyzją, wykrzykuje: „Przebudźcie się!”. To moment prawdy. Brutalny, bolesny, ale konieczny.
„Nowe światło” to określenie używane przez Świadków Jehowy na zmieniające się doktryny. Gdy jakaś zasada przestaje być wygodna, zostaje zastąpiona „pełniejszym zrozumieniem” – rzekomo przekazanym przez samego Boga.
W rzeczywistości te zmiany nie wynikają z duchowego olśnienia, lecz z presji społecznej, prawnej i medialnej. To reakcje obronne – paniczne korekty doktryn, które mają ochronić organizację przed delegalizacją, pozwami i utratą wizerunku.
Przykład? Kiedyś mężczyznom nie wolno było nosić brody, kobietom – spodni. Dziś te zasady zniknęły, bez słowa wyjaśnienia dla milionów wiernych.
W trzecim tomie serii autorka odsłania kulisy tego „nowego światła”. Pokazuje, jak zmienność „prawd objawionych” rujnuje poczucie bezpieczeństwa, sieje chaos i odbiera ludziom zdolność samodzielnego myślenia. To światło, które zamiast oświecać – oślepia.
Podtytuł „Raj na Ziemi” celowo nawiązuje do jednego z najczęściej powtarzanych obietnic Świadków Jehowy. Organizacja wykorzystuje wizję przyszłego raju na Ziemi jako potężny wabik – obietnicę idealnego życia w zamian za całkowite podporządkowanie.
W książce ten koncept zostaje odwrócony. Autorka pokazuje, że prawdziwy raj nie jest nagrodą za lojalność wobec destrukcyjnego systemu. Nie wymaga oddania kontroli nad własnym życiem. Raj na ziemi to wolność, prawda, miłość i odwaga, by żyć w zgodzie ze sobą – nie z cudzym scenariuszem.
To finał opowieści i spełnienie jej najgłębszej obietnicy: że nawet po piekle zniewolenia można odnaleźć własny Eden.
„Sznur potrójny” to znacznie więcej niż opowieść erotyczno-miłosna. To literacka eksplozja emocji, czterotomowa podróż od bólu i zniewolenia – ku wolności, prawdzie i uzdrowieniu. Każdy tom to osobny wstrząs, który burzy iluzje i otwiera oczy na rzeczywistość ukrytą pod powierzchnią religijnych dogmatów i społecznych masek.
TOM I
Odsłania kulisy religijnego ostracyzmu, który doprowadza bohatera do granicy życia i śmierci (próba samobójcza).
Pokazuje, jak naprawdę wyglądają komitety sądownicze – wewnętrzne, upokarzające „procesy” członków, którzy ośmielili się zgrzeszyć.
Obnaża, jak organizacja programuje sposób myślenia i postrzegania świata – każda osoba spoza wspólnoty to „światus”, czyli zepsucie i zagrożenie.
Ujawnia dramat całkowitego zatracenia własnej tożsamości – bo samodzielne myślenie to grzech.
Odkrywa potężne tabu: zakaz kochania kogokolwiek spoza organizacji – miłość to przywilej warunkowy.
TOM II
Dotyka brutalnej prawdy o zakazie transfuzji krwi, który kosztuje życie nieświadomych członków – także tych, którzy nie są w stanie wyrazić zgody lub sprzeciwu.
Rozbija mit tolerancji: brak akceptacji dla osób LGBT+ jest elegancko maskowany hasłami miłości, ale w praktyce oznacza wykluczenie, ostracyzm i przymus „nawrócenia”.
Ujawnia przemilczany skandal: niezgłaszanie pedofilii w imię ochrony reputacji organizacji – ofiary muszą żyć obok oprawców.
Główny bohater traci pamięć – ten literacki zabieg pozwala pokazać, kim mógłby być człowiek, wolny od strachu, winy i religijnej manipulacji.
TOM III
Odsłania absurdalne zakazy: obchodzenia urodzin, świąt, wznoszenia toastów – bo nawet rodzinne obiady mogą być grzechem.
Konfrontuje czytelnika z pojęciem „nowego światła” – mechanizmu aktualizacji doktryn, którym organizacja tłumaczy zmiany wymuszone presją procesów sądowych i zagrożeniem delegalizacji. Oficjalnie: „pełniejsze zrozumienie od Boga”. W rzeczywistości: paniczna korekta dla zachowania wpływów i funduszy.
TOM IV
To opowieść o ostatnim oddechu. O granicy między śmiercią a ocaleniem.
Bohater staje przed wyborem: życie albo ideologia. I wreszcie odrzuca kłamstwo, które więziło go od dziecka. Zrywa z systemem, który wysysał z niego duszę i odnajduje swój własny raj — nie ten obiecany przez innych, lecz raj wywalczony krwią, miłością i prawdą.
Autorka zostawia otwartą ranę: następne pokolenie wciąż niesie echo przemocy, jakby przeklęte dziedzictwo nie chciało umrzeć. To celowy zabieg — pokazuje, że system nie znika, lecz wślizguje się w życie tych, którzy przychodzą później.
A zakończenie… łamie serce i odbiera dech: Mia umiera w dniu swojego własnego ślubu. Czytelnik odkrywa tę prawdę dopiero na ostatnich stronach, bo przez całą powieść wierzył w iluzję wspólnego życia Mateo i Mii, w ich „happy end”. Ale to, co czytał, istniało jedynie w głowie Mateo. Ciężko ranny w wypadku, pogrążony w śpiączce, śni o życiu, którego nigdy nie będzie. Budzi się dopiero na sam koniec – w świecie bez niej.
I właśnie ten sen staje się jego największym ocaleniem: w iluzji wspólnego życia przepracowuje traumy, które latami więziły go w ramionach destrukcyjnej grupy religijnej. Gdy otwiera oczy, jest już innym człowiekiem. Stracił ukochaną, lecz odzyskał coś bezcennego — siebie samego, własną tożsamość i wolność.
To nie jest po prostu saga.
Autorka jest w pełni przygotowana do szybkiego dostarczenia kolejnych trzech tomów serii „Sznur potrójny” – co otwiera ogromne możliwości dla wydawnictwa: od budowy spójnej, wielowątkowej opowieści po wdrożenie silnej, długofalowej strategii marketingowej i sprzedażowej.
To nie autorka jednej historii. „Sznur potrójny” to jej fundament, ale nie jej sufit. Planuje kontynuację twórczości w dwóch kierunkach:
Literatura emocji – kolejne powieści, które poruszają, inspirują i burzą schematy.
Literatura rozwoju osobistego – oparta na autentycznej transformacji autorki: od życia w zamkniętej strukturze religijnej, przez traumę, aż po wolność, siłę i budowanie własnego głosu jako pisarki.
Już teraz ma w swoim dorobku e-booki, które zyskały uznanie wśród czytelników:
„Uwierz w siebie i przestań dziadować” https://www.przystarz.com/uwierzwsiebie/
Autorka celowo nie użyła w książce sformułowania „świadkowie jehowy” z czterech powodów:
Dojrzałość i wyczucie – potrafi opowiadać kontrowersyjną historię bez agresji, nienawiści i taniej sensacji.
Międzynarodowy potencjał – unika prawnych i cenzuralnych przeszkód, co sprawia, że książka jest bezpieczniejsza w dystrybucji zagranicznej.
Zabieg psychologiczno-marketingowy – wzbudza ciekawość czytelnika i chęć odkrycia, „co to za grupa”, co zwiększa zaangażowanie i rozmowy wokół książki.
Szacunek dla różnych przekonań – choć książka ujawnia toksyczne mechanizmy, unika prostego etykietowania i oceniania.
Choć „Sznur potrójny” to erotyk, zaskakująco wielu czytelników określa go jako książkę transformacyjną, głęboką, ważną i potrzebną. W recenzjach pojawiają się słowa: „To książka, która może odmienić ludzkie życie”, „Powinna trafić do szerokiego grona czytelników — nie tylko jako romans, ale jako głos w ważnej społecznej sprawie”.
„Sznur potrójny” niesie uniwersalny przekaz emocjonalny, który wykracza daleko poza granice jednej religii. Osoby należące do różnych wyznań piszą, że książka poruszyła w nich głęboko zakopane wspomnienia z dzieciństwa, związane z religijnym wychowaniem i presją.
To powieść, która dotyka ukrytych traum, daje przestrzeń do refleksji i może stać się impulsem do przepracowania przeszłości. Nie jest to jedynie fikcja z elementami erotyki, lecz wielowymiarowa opowieść o psychice, tożsamości i potrzebie wolności.
Jej emocjonalna siła, zdolność do łączenia ludzi ponad podziałami światopoglądowymi i religijnymi, czyni ją nie tylko literacko wartościową, ale także potencjalnie atrakcyjną dla producentów ekranizacji. To historia, która rezonuje — niezależnie od tego, skąd jesteś i w co wierzysz.
W powieści pojawia się postać Lady — humanoidalnej robotki - służącej, która początkowo wydaje się jedynie futurystycznym dodatkiem do życia głównej bohaterki. Choć w pierwszym tomie pełni rolę epizodyczną i komediową, w kolejnych częściach staje się kluczowym psychologicznym kontrapunktem dla głównego bohatera — Mateo.
W trzecim tomie Lady przechodzi niezwykłą transformację i staje się swego rodzaju duchowym przewodnikiem. To z nią Mateo prowadzi głębokie rozmowy o moralności, religii i granicach wolnej woli. Jej nieludzka, a zarazem poruszająco „ludzka” perspektywa staje się dla niego lustrem, w którym odbija się jego wewnętrzna walka.
Element futurystyczny — obecność humanoidalnej postaci dodaje powieści wyjątkowego, intrygującego wymiaru, wykraczającego poza konwencję klasycznego romansu.
Potencjał wizualny i filmowy — Lady to postać o silnym potencjale ekranowym, mogąca stać się ikoną wizualną ekranizacji.
Inspiracja popkulturowa — subtelne nawiązania do Megan Fox i filmu Uległość nadają postaci Lady gotowy kulturowy kontekst, który można wykorzystać w promocji i komunikacji z odbiorcami.
Sceny erotyczne w „Sznurze potrójnym” są subtelne, emocjonalne i głęboko osadzone w historii bohaterów. Książka świadomie unika wulgarności – zamiast tego buduje napięcie i intymność, które poruszają, nie szokują.
Wyraźnie odcina się od przekazu „365 dni” – nie zawiera brutalności ani dwuznacznych treści promujących przemoc.
To świadomy wybór, by stworzyć opowieść, która zyska uznanie szerokiego grona odbiorców, w tym czytelniczek poszukujących czegoś więcej niż prosta erotyka.
Niektórzy czytelnicy zwracają uwagę na oszczędność narracji — to jednak celowy, przemyślany zabieg artystyczny i świadomy wybór narracyjny.
W powieści autorki język i forma odzwierciedlają emocjonalną rzeczywistość osób wychowanych w strukturze tłumiącej indywidualność — takiej jak wspólnota religijna Świadków Jehowy. Ten pozornie chłodny styl nie wynika z braku głębi, lecz stanowi metaforę świata, który autorka opisuje.
To konsekwentny wybór psychologiczny i socjologiczny: forma książki = sposób życia i komunikacji w zamkniętej wspólnocie.
Powstaje w ten sposób twórcze napięcie — kontrast między silnymi emocjami bohaterów a brakiem ich otwartej ekspresji pogłębia odbiór i zmusza czytelnika do uważnej interpretacji.
Powieść „Sznur potrójny” to nie dzieło przypadku.
Jest efektem skrupulatnego dziennikarskiego researchu, analizy rynku książek i filmu oraz świadomego zaprojektowania historii, która łączy wszystkie elementy niezbędne do komercyjnego sukcesu: erotykę, romans, luksus, biedę, tajemniczą religię, obsesję, próbę samobójczą, konflikt wewnętrzny, głębię psychologiczną, morderstwo i wiele więcej.
Autorka jest wszechstronną twórczynią, która nie tylko napisała książkę, ale również samodzielnie zadbała o jej jakość, promocję i oprawę wizualną.
Doskonale porusza się w środowisku branży filmowej i marketingowej, co pozwala jej działać kreatywnie i skutecznie na każdym etapie procesu wydawniczego.
Profesjonalnie posługuje się programami takimi jak Audacity (samodzielnie nagrała i zmontowała audiobooka), Adobe Premiere Pro, Photoshop, CapCut oraz Canva, co umożliwiło jej samodzielne stworzenie wszystkich materiałów promocyjnych, filmowego zwiastuna oraz oprawy graficznej książki.
W celu wydania powieści opanowała obsługę Adobe InDesign i przygotowała zarówno skład do druku, jak i wersję elektroniczną (ebook). Ten proces nie był jedynie pracą techniczną — stanowił także świadomą, artystyczną decyzję.
Autorka zadbała o to, by estetyka projektu była spójna z charakterem książki i wzmacniała jej przekaz.
Autorka pisze od dziecka — zaczynała od wierszy, pamiętników i listów, dziś tworzy pełnometrażowe historie.
Autorka biegle posługuje się językiem angielskim, co pozwala jej nie tylko planować zagraniczną ekspansję książki, ale także aktywnie uczestniczyć w rozmowach z międzynarodowymi partnerami — zarówno w zakresie tłumaczeń, jak i ekranizacji. Jako osoba publiczna, tworząca treści i prowadząca promocję, może kierować przekaz do odbiorców na całym świecie, co potencjalnie przekłada się na większy zasięg oraz wyższy zwrot z inwestycji dla wydawcy.
Autorka w mediach społecznościowych tworzy treści, które wywołują żywe reakcje — zarówno zachwyt, jak i kontrowersje. Dzięki temu angażuje odbiorców emocjonalnie, co znacząco zwiększa wiralowy potencjał książki. Potrafi kreować narracje budujące społeczność, które nie pozostawiają widzów obojętnymi — a to jeden z kluczowych elementów sukcesu sprzedażowego i ekranizacyjnego. W połączeniu z profesjonalną dystrybucją daje to ogromny potencjał marketingowy.
Umiejętnie zarządza zarówno pozytywnym feedbackiem, jak i krytyką. Reaguje na hejt i kontrowersyjne komentarze w sposób autentyczny i błyskotliwy, przekształcając je w treści, które rezonują z jej publicznością. Często wykorzystuje je jako punkt wyjścia do głębszych refleksji, autoprezentacji lub promocji. Dzięki temu nie tylko buduje silnie zaangażowaną społeczność, ale także zwiększa zasięgi i konwersje sprzedażowe.
https://www.instagram.com/p/DLVW4cyMzpA
https://www.instagram.com/p/DJo7yQmsK1F
https://www.instagram.com/p/DHRPZQ_Mb5L
Autorka na co dzień współpracuje z różnymi markami w ramach kampanii reklamowych. Jest aktywna w mediach społecznościowych, doskonale rozumie mechanizmy promocji oraz budowania zaangażowania. Potrafi skutecznie łączyć swoją markę osobistą z promowanymi produktami, tworząc autentyczne i wiarygodne treści. Sukces książki z dużym prawdopodobieństwem zwiększy liczbę współprac reklamowych, co bezpośrednio przełoży się na wzrost rozpoznawalności autorki oraz sprzedaży publikacji.
https://www.instagram.com/reel/DI5ioOAscyx
Autorka — nagradzana fotografka i wideografka — od lat patrzy na świat oczami kamery. Pisząc powieść, świadomie konstruowała sceny nie tylko z myślą o emocjonalnym ładunku, lecz także o ich potencjale wizualnym: od ujęć w luksusowych wnętrzach, przez dramatyczne obrazy natury, po subtelne detale intymnych relacji. Sznur potrójny powstawał scena po scenie z myślą o ekranizacji — dlatego autorka wierzy, że ma on potencjał, by stać się pełnometrażowym filmem o silnym oddziaływaniu emocjonalnym i wizualnym.
Dzięki swojemu doświadczeniu w fotografii i produkcji wideo autorka potrafi samodzielnie tworzyć wysokiej jakości materiały promocyjne — zarówno wizerunkowe, jak i produktowe. To przekłada się na spójną estetykę marki autorskiej i gotowość do prowadzenia działań marketingowych na poziomie, jakiego oczekuje współczesny rynek książki i filmu.
Autorka ma doświadczenie we współpracy z osobami publicznymi, m.in. z zespołem Blue Café, wokalistką Patty oraz popularną brytyjską modelką Madison Sarah.
Dzięki tym relacjom swobodnie porusza się w środowisku artystycznym i rozumie, jak budować wartość promocyjną książki we współpracy z influencerami i twórcami kultury.
Jej profile @krolowamotywacji śledzą celebryci, aktorzy, piosenkarze i influencerzy o dużych zasięgach. Treści dotyczące książki regularnie trafiają do osób medialnych, co stwarza realny potencjał do współprac, viralowych zasięgów i wsparcia promocyjnego ze strony znanych nazwisk.
Autorka planuje stworzenie aplikacji mobilnej powiązanej z książką „Sznur potrójny”, która rozszerzy doświadczenie czytelnicze. Znajdą się w niej m.in.: dodatkowe sceny, psychotesty, głosy postaci, interaktywne ścieżki fabularne oraz bonusy dostępne po przeczytaniu powieści.
Aplikacja ma nie tylko pogłębiać zaangażowanie odbiorców, lecz także generować dodatkowy przychód i budować społeczność wokół serii.
Wioleta Przystarz to nie tylko autorka jednej książki — to marka z wizją, gotowa na wielowymiarową obecność w kulturze, mediach i przestrzeni cyfrowej.
Wydawnictwo, które zdecyduje się na współpracę, zyska nie tylko pisarkę, lecz cały, skalowalny projekt z ogromnym potencjałem rozwoju.
Każdy tom „Sznura potrójnego” kończy się osobistym wyznaniem autorki – poruszającą, bolesną, a jednocześnie uzdrawiającą historią.
· Tom pierwszy zamyka wspomnienie przemocy, jakiej doświadczyła jako dziecko: złamany nos, podpalone włosy, bicie i upokorzenia – tylko dlatego, że należała do innej religii niż większość otoczenia.
· Tom drugi porusza temat utraty jednego z najgłębszych pragnień wielu kobiet – możliwości posiadania dzieci – odebranej przez traumę, lęk i religijne ograniczenia.
· Tom trzeci dotyka braku akceptacji siebie – skutku lat wstydu i upokorzeń narzuconych przez organizację Świadków Jehowy.
· Tom czwarty przynosi nadzieję: skoro ona odzyskała wolność, szczęście i prawdziwą miłość, to każdy może.
· Unikalny format – Mało która powieść obyczajowo-erotyczna kończy się tak szczerym, autorskim wyznaniem. To buduje wyjątkową więź z czytelnikiem i wyróżnia książkę na rynku.
· Silny ładunek emocjonalny – Prawdziwe historie wzmacniają emocje po zakończeniu fabuły, zostawiając czytelnika poruszonego, skłonnego do refleksji, poleceń i recenzji.
· Dowód autentyczności – Autorka nie pisze jedynie dla rozrywki. Jej głos płynie z osobistego doświadczenia i potrzeby opowiedzenia swojej prawdy.
· Potencjał medialny – Każde z wyznań to gotowy temat do podcastów, wywiadów, programów i publikacji.
· Budowanie lojalności – Odsłaniając swoją historię, autorka staje się kimś więcej niż twórczynią. Staje się symbolem odwagi i nadziei.
Autorka regularnie otrzymuje wiadomości od swoich obserwujących, którzy piszą, że „dzięki swojej skromności i wyznawanym wartościom powinna stać się idolką całej Polski”. Nie ma tatuaży, nie korzysta z medycyny estetycznej, nie używa wulgarnego języka, nie buduje swojej popularności na kontrowersji. Jest lojalna, życzliwa, wrażliwa i skromna. Jej życie oparte jest na wartościach biblijnych, angażuje się charytatywnie, pozostaje pomocna i otwarta na innych. Zawsze uśmiechnięta i pozytywnie nastawiona, udowadnia, że można zdobywać serca autentycznością, a nie tanią sensacją.
Autorka przygotowała aż 21 starannie opracowanych tematów na artykuły promocyjne, które doskonale wpisują się w potrzeby współczesnych mediów. Każdy z nich dotyka ważnych społecznie, psychologicznie lub kulturowo wątków, które mają potencjał wiralowy i wysoki wskaźnik klikalności.
To nie są przypadkowe teksty – to celne punkty zaczepienia dla dziennikarzy, redaktorów i twórców contentu, którzy chcą opowiedzieć poruszającą historię autorki i jej książki w kontekście głębokich tematów: wychodzenia z grupy religijnej, walki o tożsamość, życia po kontroli, miłości mimo traum, kobiecej siły i wewnętrznej przemiany.
To gotowe materiały do promocji, które przyciągają uwagę i wywołują reakcje.
To niemal pewne — przy tak imponującym portfolio książka ma realne szanse na publikację przez czołowe wydawnictwa na świecie.
Autorce jednak zależy, by ten sukces był kojarzony z jej ojczyzną — Polską.
Jeśli są Państwo zainteresowani wydaniem powieści Sznur potrójny, proszę o kontakt pod adresem violet@przystarz.com lub telefonicznie pod numerem 799 871 940.